Η διαδρομή αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες πάνω στο Πήλιο. Ξεκινάει από τη δυτική πλευρά του, και βαδίζοντας συνέχεια στο βόρειο Πήλιο, καταλήγει στην ανατολική πλευρά του. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής γίνεται μέσα σε δάσος οξιάς.
Το ξεκίνημα της διαδρομής αυτής γίνεται από την Πλατεία της Άνω Κερασιάς όπως και η προηγούμενη. Ακολουθούν την ίδια ακριβώς πορεία μέχρι το σημείο που αφήνουμε το δασικό δρόμο και ακολουθούμε το μονοπάτι για να πάμε στο μοναστήρι της Σουρβιάς. Για να πάμε όμως στο Πουρί συνεχίζουμε στο δασικό δρόμο, ο οποίος από το σημείο ετούτο που φεύγει δεξιά το μονοπάτι για το μοναστήρι της Σουρβιάς, κατευθύνεται με γενική πορεία προς ανατολάς, και μετά από ένα τέταρτο περίπου φτάνουμε στην τοποθεσία «Κοκκινόγεια».
Βαδίζοντας στη λαγκαδιά
Μέχρις εδώ ο δρόμος περνάει συνέχεια μέσα από δάσος μεξιές. Εδώ όμως στα Κοκκινόγεια αραιώνουν τα δέντρα της οξιάς, και το έδαφος έχει χρώμα κοκκινωπό. Εδώ στα Κοκκινόγεια φεύγει προς τ’ αριστερά δασικός δρόμος, ο οποίος κατηφορίζει λιγάκι και πάει για το Πουρί. Εμείς ακολουθούμε το δρόμο που συνεχίζει και κατευθύνεται νοτιοανατολικά. Μετά από δεκαπέντε λεπτά περίπου από το σημείο ετούτο ο δρόμος διακλαδίζεται. Ο ένας δρόμος φεύγει λοξά προς τα εμπρός και δεξιά, ο οποίος μετά από είκοσι λεπτά περίπου τερματίζει και συνεχίζει μονοπάτι, το οποίο με πορεία σχεδόν νότια φτάνει στο μοναστήρι της Σουρβιάς. Ο άλλος δρόμος φεύγει προς τα εμπρός και λίγο αριστερότερα, ανηφορίζοντας λιγάκι, και με κατεύθυνση σχεδόν νότια έως νοτιοανατολική, φτάνει σε σαρανταπέντε λεπτά περίπου στην τοποθεσία «Λαντοβίτος».
Λαντοβίτος
Ο δρόμος μέχρις εδώ βαδίζει συνέχεια μέσα σε δάσος από οξιές. Εδώ, στην τοποθεσία Λαντοβίτος, υπάρχει μία μεγάλη λάκκα δίχως δένδρα, με φτέρες μόνο και γρασίδι. Τα δένδρα ζώνουν περιφερειακά τη λάκκα αυτή του Λαντοβίτου. Στη νότια μεριά της λάκκας, δεξιότερα από το δασικό δρόμο, υπάρχει πηγή νερού που συγκεντρώνεται σε μια γούβα μεγάλη. Στο σημείο αυτό που υπάρχει αυτή η γούβα αφήνουμε το δασικό δρόμο και ακολουθούμε το μονοπάτι το οποίο κατευθύνεται βορειοανατολικά και διασχίζει τη λάκκα. Μπαίνουμε αμέσως σε δάσος με οξιές και βαδίζουμε σε μονοπάτι που είναι καθαρό, ευδιάκριτο και κατηφορίζει ελαφρά. Αμέσως μόλις αρχίζουμε να βαδίζουμε στο δάσος, φεύγει μονοπάτι προς τ’ αριστερά.
Το καλντερίμι στη Γελαδίστρα
Εμείς συνεχίζουμε την πορεία μας στο μονοπάτι που πάει λίγο δεξιότερα και είναι πιο φαρδύ. Ο ορίζοντας εδώ είναι Περιορισμένος, γιατί υπάρχει γύρω μας δάσος με μεγάλες οξιές. Συνεχίζοντας όμως την πορεία μας, φτάνουμε σε σημείο που έχουμε ευρύτερο ορίζοντα προς την ανατολική και νοτιοανατολική μεριά. Μέχρις εδώ το μονοπάτι κατηφορίζει ομαλά και σχεδόν ευθύ. Από ‘δω και κάτω όμως αρχίζει και κάνει ομαλά ανοιχτά σπασίματα πότε δεξιά και πότε αριστερά, αλλά με γενική κατεύθυνση βορειανατολική. Το δάσος είναι αρκετά μεγάλο και συνεχές, αλλά το μονοπάτι είναι καθαρό, δίχως διακλαδώσεις, και δεν υπάρχει περίπτωση να μπερδευτούμε.
Γεφύρι Πόρου
Συνεχίζοντας φτάνουμε σε μικρό ξέφωτο με ένα μαντρί στη βόρεια μεριά του. Η τοποθεσία εδώ λέγεται «Άνω Πόρος». Εδώ θέλει λίγο προσοχή, γιατί από το ξέφωτο αυτό φεύγουν τρία μονοπάτια. Υπάρχει ένα μονοπάτι που φεύγει από τη βόρεια μεριά του ξέφωτου πλάι από το μαντρί. Υπάρχει ένα άλλο που φεύγει από την ανατολική μεριά, και ένα άλλο που φεύγει από τη νότια μεριά. Εμείς ακολουθούμε αυτό που φεύγει από τη νότια μεριά του ξέφωτου. Στην αρχή το μονοπάτι αρχίζει και ανηφορίζει ελαφρά, αλλά μετά από πέντε λεπτά κατηφορίζει και κατευθύνεται προς τη ρεματιά που υπάρχει μπροστά μας. Κατηφορίζει στην πλαγιά απότομα με αλλεπάλληλα ζικ-ζακ, και τελικά φτάνει στην κοίτη της ρεματιάς. Εδώ υπάρχει πέτρινο τοξωτό γεφύρι που διατηρείται σε πολλή καλή κατάσταση. Η ρεματιά είναι της Λαγωνίκας, και ετούτο είναι το επάνω γεφύρι της.
Το ρέμα της Λαγωνίκας
Το κάτω γεφύρι της Λαγωνίκας είναι αυτό που βρήκαμε στην ανατολική μεριά της παλιάς Μιτζέλας πηγαίνοντας για το Πουρί.
Περνώντας πάνω από το γεφύρι, στην απέναντι όχθη βρίσκουμε αμέσως καλντερίμι το οποίο κατευθύνεται ανατολικά, πάλι μέσα σε δάσος με μεγάλες οξιές. Πιο κάτω το καλντερίμι γίνεται μονοπάτι καθαρό, φαρδύ και ομαλό. Και στη συνέχεια εναλλάσσονται συνέχεια μονοπάτι και καλντερίμι, μέχρι που μετά από είκοσι λεπτά περίπου βγαίνουμε σε δασικό δρόμο.
Ακολουθώντας αυτόν το δασικό δρόμο κατευθυνόμαστε βορειοανατολικά, έχοντας αριστερά μας τη μεγάλη ρεματιά της Λαγωνίκας, και βλέποντας στην απέναντι πλαγιά της ρεματιάς τα απότομα κομμένα βράχια που είναι η τοποθεσία του «Κάτω Πόρου».
Το γεφύρι του Πόρου
Συνεχίζοντας την πορεία μας στο δασικό αυτό δρόμο, συναντάμε πιο κάτω αρκετά περιβόλια με μηλιές. Ο δρόμος σε ορισμένα σημεία είναι τσιμενταρισμένος, και τελικά μετά από μία ώρα πορείας επί του δρόμου αυτού φτάνουμε στο Πουρί, στο πλάτωμα που κάνει τέρμα το λεωφορείο.
Πουρί