Ξεκινώντας από την πλατεία της Άνω Κερασιάς και ακολουθώντας τον αγροτικό δρόμο που πάει προς το μνημείο του 54ου συντάγματος του ΕΛΑΣ, μετά από εβδομήντα μέτρα από την πλατεία, φεύγει προς τ’ αριστερά αγροτικός δρόμος και κατηφορίζει ανάμεσα από τα γκρεμισμένα σπίτια του χωριού.
Στην πρώτη αριστερή στροφή που κάνει ο δρόμος αυτός, λίγα μέτρα πια κάτω, φεύγουμε δεξιά από τη στροφή και ακολουθούμε μονοπάτι το οποίο κατηφορίζει με κατεύθυνση νότια προς τη ρεματιά που είναι μπροστά μας. Στο ξεκίνημα αυτού του μονοπατιού υπάρχει μια καρυδιά μεγάλη και γύρω της μερικές δρεις. Είναι λιγάκι απότομη η κάθοδος του μονοπατιού προς τη ρεματιά, και κάπου-κάπου σκορπίζει σε πολλές γιδόστρατες ανάμεσα στους θάμνους. Όμως η κατεύθυνσή μας παραμένει σταθερά νότια και, φτάνοντας κοντά στην όχθη της κοίτης, το μονοπάτι ξεκαθαρίζει καλύτερα. Περνάει μέσα από την κοίτη και συνεχίζει στην απέναντι όχθη ανηφορίζοντας απότομα. Η βλάστηση εδώ είναι κυρίως από χαμηλές δρεις. Κι εδώ το μονοπάτι σκορπίζει σε δυο-τρεις γιδόστρατες, αλλά όλο και ξεχωρίζει μια πιο φαρδιά και ξεκάθαρη, την οποία και ακολουθούμε.
Σε λίγο συναντάμε αγροτικό δρόμο τον οποίο διασχίζουμε λίγο λοξά με κατεύθυνση σχεδόν νότια, και συνεχίζουμε σε μονοπάτι από την άλλη μεριά του δρόμου, το οποίο έχει την ίδια ανηφορική πορεία όπως πριν. Πιο πάνω η κατεύθυνσή του γίνεται νοτιοανατολική και τελικά βγαίνει σε μεγάλο ξέφωτο που περιβάλλεται από μεγάλες δρεις και οξιές.
Με το που αρχίζουμε να βαδίζουμε σ’ αυτό το ξέφωτο, υπάρχει δεξιά από το μονοπάτι αλώνι, σε απόσταση λίγων μέτρων, και αμέσως μετά ένα μαντρί. Στην αριστερή μας μεριά και λίγο προς τα εμπρός υπάρχει ένα πετρώδες υψωματάκι, και πάνω του ένα πέτρινο καλύβι μισογκρεμισμένο. Εδώ δεν υπάρχει ευδιάκριτο μονοπάτι, αλλά ένα πέρασμα σαν αγροτικός δρόμος. Διασχίζουμε αυτό το ξέφωτο με κατεύθυνση νοτιοανατολική και, φτάνοντας κοντά στα δένδρα εκεί που τελειώνει αυτό το ξέφωτο, βρίσκουμε μονοπάτι το οποίο βαδίζει ανάμεσα από τα δένδρα, και αμέσως μας βγάζει σ’ ένα άλλο ξέφωτο το οποίο έχει και μια σουβάλα. Περνάμε δεξιά από τη σουβάλα σε απόσταση τριάντα μέτρων περίπου, και μετά από λίγο συναντάμε άλλο αλώνι δεξιά μας το οποίο δεν καλοδιακρίνεται. Αφού περάσουμε αριστερά από το αλώνι, μετά από λίγα μέτρα βρίσκουμε δασικό δρόμο, ο οποίος απ’ ότι φαίνεται δεν χρησιμοποιείται πλέον. Τον ακολουθούμε και αρχίζουμε να κατηφορίζουμε ελαφρά με κατεύθυνση νότια. Δεξιά μας, παράλληλα με το δρόμο, κατηφορίζει και μια μικρή ρεματιά, η απέναντι όχθη της οποίας είναι δασωμένη με πολλές πυκνές οξιές. Η από ‘δω πλαγιά της ρεματιάς, που βαδίζει και ο δρόμος που ακολουθούμε, έχει αραιή θαμνώδη βλάστηση.
Μετά από λίγα μέτρα ο δρόμος στρίβει αριστερά. Εκεί βγαίνουμε από το δρόμο ακριβώς στο έξω μέρος της στροφής, και ακολουθούμε μονοπάτι ευδιάκριτο καθαρό και φαρδύ, το οποίο κατηφορίζει ομαλά ανάμεσα από θαμνώδη βλάστηση με κατεύθυνση νότια. Εδώ υπάρχουν ρείκια και πουρνάρια κυρίως και, κάπου-κάπου, χαμηλές δρεις. Δεν έχει δυσκολία το μονοπάτι και κατηφορίζει σχεδόν ευθεία πάνω ακριβώς σε ράχη. Λίγο πιο κάτω συναντάμε αριστερά μας, πλάι στο μονοπάτι, ένα κτίσμα από ξερολιθιά σε σχήμα Π.
Συνεχίζουμε να κατηφορίζουμε στο μονοπάτι δίχως πρόβλημα, και λίγο πιο κάτω συναντά με δασικό δρόμο τον οποίο διασχίζουμε εγκαρσίως, και συνεχίζουμε στο μονοπάτι που βρίσκουμε από την άλλη μεριά του δρόμου. Βαδίζουμε σε περιοχή που είναι καθαρή από θάμνους. Μόνο αραιές δρεις υπάρχουν χαμηλές, και λίγες γκορτζές. Μέχρις εδώ η πορεία είναι μία ώρα και δεκαπέντε λεπτά περίπου. Είναι δηλαδή το μέσον της διαδρομής εδώ.
Λίγο πιο κάτω ξαναβρίσκουμε το δασικό δρόμο τον οποίο διασχίζουμε πάλι εγκαρσίως, και συνεχίζουμε στο μονοπάτι το οποίο ακολουθεί πάντα την ίδια κατεύθυνση. Εδώ θέλει λιγάκι προσοχή, γιατί έχουν κάνει υλοτομία και έχουν πετάξει τα κλαριά επάνω στο μονοπάτι, το οποίο δύσκολα φαίνεται. Συνεχίζει όμως προς την ίδια πάντα κατεύθυνση. Πιο κάτω η βλάστηση είναι αποκλειστικά με ρείκια χαμηλά, και έχουμε ανοιχτό ορίζοντα γύρω μας. Πιο κάτω συναντάμε άλλον δασικό δρόμο στο σημείο ακριβώς που διακλαδίζεται. Δηλαδή όπως έρχεται από δεξιά μας ο δρόμος, στρίβει προς τα κάτω, προς νότον, και επάνω σ’ αυτή τη στροφή φεύγει δασικός δρόμος με κατεύθυνση προς βορράν περίπου. Εμείς μπαίνουμε μέσα στη διακλάδωση αυτή και ακολουθούμε το δρόμο που κατευθύνεται προς νότον. Όπως δηλαδή κατευθύνονταν και το μονοπάτι.
Λίγα μέτρα όμως πιο κάτω ο δρόμος στρίβει δεξιά. Εδώ βγαίνουμε από το δρόμο πάνω στη στροφή και ακολουθούμε το μονοπάτι που συνεχίζει ευθεία προς νότον. Λίγα μέτρα πιο κάτω συναντάμε άλλον δασικό δρόμο, τον οποίο ακολουθούμε με κατεύθυνση προς ανατολάς, και αμέσως μετά τερματίζει ο δρόμος, εκεί ακριβώς που αρχίζει να κατηφορίζει προς μια μικρή ρεματιά. Από το τέρμα του δρόμου συνεχίζει μονοπάτι, το οποίο αφού περάσει μέσα από την κοίτη της ρεματιάς, ανηφορίζει κάπως απότομα στην απέναντι πλαγιά. Εδώ υπάρχει δάσος με δρεις, και όσο ανηφορίζουμε αραιώνουν οι δρεις και υπάρχουν πολλά ρείκια ανεπτυγμένα, τα οποία κοντεύουν να κλείσουν το μονοπάτι. Στη συνέχεια βαδίζουμε λίγο σε πλάτωμα, όπου το μονοπάτι χωρίζεται σε δυο-τρία μικρότερα, τα ο ποία όμως ακολουθούν την Ίδια κατεύθυνση και κατόπιν ενώνονται πάλι.
Εδώ πλέον το μονοπάτι είναι καλό, ευδιάκριτο και κατηφορίζει ομαλά προς μια άλλη μικρή και αβαθή ρεματιά, την οποία αφού περάσει και ανηφορίσει στη χαμηλή απέναντι πλαγιά, βγαίνει αμέσως σε μεγάλο ξέφωτο (σιτοχώραφο). Το ξέφωτο αυτό κλείνεται γύρω-γύρω από μεγάλες δρεις που σχηματίζουν δάσος, Ιδίως στη βόρεια και ανατολική μεριά της περιφέρειάς του: Το ξέφωτο αυτό είναι μακρόστενο και ο άξονάς του έχει κατεύθυνση από βορειοανατολικά προς νοτιοδυτικά. Προς τη βορειανατολική μεριά του υπάρχει μεγάλο κτίσμα γκρεμισμένο. Από πληροφορίες που πήρα, αυτό το κτίσμα ήταν εκκλησία.
Διασχίζουμε στη μέση περίπου αυτό το ξέφωτο με κατεύθυνση νοτιοανατολική, και φτάνουμε κοντά σ’ ένα κτήμα με αμυγδαλιές, που είναι στην περιφέρεια του ξέφωτου. Ακριβώς από το σημείο αυτό φεύγει αγροτικός δρόμος ο οποίος κατηφορίζει με κατεύθυνση σχεδόν ανατολική. Μετά από εκατό μέτρα περίπου φτάνει ο δρόμος στην κοίτη μιας ρεματιάς. Το ρέμα είναι το κερασιώτικο ρέμα, και εδώ, από δεξιά μας, έρχεται και το μονοπάτι από την Κάτω Κερασιά. Από ‘δω και μετά ακολουθούμε την ίδια πορεία όπως την περιέγραψα στην προηγούμενη διαδρομή (Κάτω Κερασιά – Λέσχιανη) και φτάνουμε τελικά στη Λέσχιανη.