Πλάι από την πλατεία της Άνω Κερασιάς, από αριστερά της, ξεκινάει καλντερίμι το οποίο κατηφορίζει με κατεύθυνση σχεδόν βόρεια, βαδίζοντας μέσα στη μικρή ρεματιά που υπάρχει εδώ. Δέκα μέτρα μετά το ξεκίνημα αυτού του καλντεριμιού φεύγει προς την αριστερή πλαγιά μισοχαλασμένο καλντερίμι, περνάει ανάμεσα από τα γκρεμισμένα σπίτια του χωριού, και συνεχίζοντας σαν μονοπάτι βγαίνει στο δασικό δρόμο ακριβώς σε σταυροδρόμι.
Ένας δρόμος τραβάει βορειοανατολικά και πάει προς Φλαμούρι και Πουρί, Κι ένας άλλος τραβάει βόρεια. Ακολουθούμε αυτόν που πάει βόρεια, και αμέσως συναντάμε αριστερά μας ένα μαντρί. Δεξιά μας, πολύ κοντά, είναι το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής. Μόλις προσπεράσουμε το μαντρί, φεύγουμε αριστερά από το δρόμο και ακολουθούμε μονοπάτι με κατεύθυνση βορειοδυτική. Το μονοπάτι στην αρχή δεν ξεκαθαρίζει καλά, γιατί το έδαφος είναι πετρώδες.
Με λίγη περισσότερη προσοχή όμως βρίσκουμε το ντορό του και κατηφορίζουμε ομαλά προς τη ρεματιά, ακολουθώντας τη δεξιά πλαγιά, και έχοντας δεξιά μας, λίγο πιο πάνω, το δρόμο που αφήσαμε. Όσο προχωράμε τόσο πιο ευδιάκριτο γίνεται το μονοπάτι, το οποίο περνάει ανάμεσα από θαμνώδη βλάστηση με πουρνάρια. Κατεβαίνει μέσα στην κοίτη της ρεματιάς με πορεία σχεδόν βόρεια, ανηφορίζει στην άλλη πλαγιά με κατεύθυνση βορειοδυτική και φτάνοντας στη ράχη ανταμώνεται με άλλο μονοπάτι που ανεβαίνει από αριστερά μας.
Το μονοπάτι αυτό που έρχεται από αριστερά μας ξεκινάει από την τοποθεσία που είναι το μνημείο του 54ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Κατηφορίζει στην αρχή μέσα στη χωμάτινη αβαθή ρεματιά που είναι βορειοδυτικά του μνημείου και αφού βγει από τη ρεματιά, ακολουθεί πορεία βόρεια, και περνώντας ανάμεσα από θαμνώδη βλάστηση με πουρνάρια, σε πετρώδες έδαφος, φτάνει στο σημείο ετούτο και ενώνεται με το μονοπάτι που ακολουθήσαμε μέχρι τώρα.
Εδώ που ενώνονται τα δύο μονοπάτια είναι πολύ πετρώδες το έδαφος και δεξιά μας, λίγα μέτρα πιο πάνω, είναι ο δασικός δρόμος που αφήσαμε κοντά στο μαντρί και περνάει από ‘δω. Ενώνονται λοιπόν εδώ τα δύο μονοπάτια και με κατεύθυνση βόρεια, συνεχίζει καθαρό μονοπάτι σε πετρώδες έδαφος, ανάμεσα από θαμνώδη βλάστηση με πουρνάρια.
Έχει συνέχεια κοντά του, από τη δεξιά μεριά, το δασικό δρόμο και, μετά από δέκα λεπτά πορείας, μπαίνει λοξά μέσα στο δασικό αυτό δρόμο. Από τούτο το σημείο και για διακόσια μέτρα περίπου, ακολουθούμε το δασικό δρόμο, γιατί την ίδια πορεία ακολουθούσε και το μονοπάτι. Μετά από διακόσια μέτρα πορείας στο δρόμο, φτάνουμε σε σημείο που ο δρόμος διχάζεται και, ο ένας πάει ελαφρά προς τα δεξιά, ο άλλος ελαφρά προς τ’ αριστερά.
Ακολουθούμε για είκοσι μέτρα περίπου αυτόν που πάει προς τ’ αριστερά, και αμέσως φεύγουμε δεξιά από το δρόμο και βρίσκουμε το μονοπάτι το οποίο και ακολουθούμε με κατεύθυνση βορειοανατολική. Εδώ είναι μια ωραία λαγκαδιά με πολλές μεγάλες οξιές, με φτέρες, μια σουβάλα στη δυτική της άκρη και δυο μαντριά στην ανατολική της. Η λαγκαδιά αυτή λέγεται «Γερακοφωλιά».
Η λαγκαδιά «Γερακοφωλιά».
Αρχίζοντας λοιπόν να μπαίνουμε στη «Γερακοφωλιά», βρίσκουμε και λίγο καλντερίμι το οποίο είναι σε καλή κατάσταση, αλλά αμέσως γίνεται πάλι μονοπάτι. Φτάνουμε κοντά στις μεγάλες οξιές που βρίσκονται στη βορεισανατολική της μεριά, και εδώ συναντάμε δεξιά μας το πρώτο μαντρί.
Βαδίζοντας συνέχεια μέσα στη «Γερακοφωλιά» κάτω από τις μεγάλες οξιές, συναντάμε δεξιά μας και το άλλο μαντρί, το οποίο είναι κοντά στο τέρμα της λαγκαδιάς. Από ‘δω πλέον βρίσκουμε το καλντερίμι το οποίο είναι σε καλή κατάσταση και κατευθύνεται βορειοανατολικά πάντα.
Αφήνοντας τη «Γερακοφωλιά» αρχίζουμε να μπαίνουμε σε δάσος με δρεις. Το έδαφος είναι πετρώδες, και περνάμε ανάμεσα από δυο πλαγιές, οι οποίες άλλοτε στενεύουν πολύ και δημιουργούν στενό πέρασμα για το καλντερίμι, και άλλοτε απλώνει λιγάκι ο τόπος. Το καλντερίμι δεν έχει καμιά δυσκολία, είναι σε καλή κατάσταση, φαρδύ και κατευθύνεται πάντα βορειοανατολικά. Συνεχίζοντας την πορεία πάντα μέσα σε δάσος με δρεις κυρίως, φτάνουμε σε τοποθεσία πιο ανοιχτή, με μεγάλες δρεις και οξιές. Η τοποθεσία εδώ λέγεται «Το χωράφι της Γιάνναινας» ή «Οι μεγάλες δρεις».
Δάσος απο δρυς
Εδώ ακριβώς έρχεται από αριστερά το μονοπάτι – καλντερίμι που ξεκινάει από τα Κανάλια. Ενώνεται με το καλντερίμι που ακολουθούμε, και συνεχίζουν και τα δυο μαζί για το Βένετο, όπως περιέγραψα στην προηγούμενη διαδρομή. Εδώ είναι κατεστραμμένο για λίγα μέτρα το καλντερίμι, αλλά πάλι το βρίσκουμε σε καλή κατάσταση κάτω από τα μεγάλα δένδρα και συνεχίζει κανονικά.
Το Βένετο
Από το βιβλίο του Νίκου Χαρατσή
«ΟΔΗΓΟΣ ΠΗΛΙΟΥ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΕΣ»
Διαδρομές σε καλντερίμια και μονοπάτια στο βουνό των Κενταύρων
Εκδόσεις: ΓΡΑΦΗ