Στα πανηγύρια έρχονταν στο χωριό πολλοί ξενιτεμένοι Βενετιώτες όπως και φίλοι από τα γειτονικά χωριά Πουρί, Κανάλια, Κεραμίδι και Κερασιά κυρίως όμως από το Πουρί απ' όπου κατάγονταν πολλές νύφες.
Το πρώτο μεγάλο πανηγύρι του ΒΕΝΕΤΟΥ ήταν του Προφήτου Ηλία στις 20 Ιουλίου. Το πανηγύρι αυτό κρατούσε τρεις ημέρες την Παρασκευή το απόγευμα ο παπάς με πολλούς από τους κατοίκους του χωριού πηγαίνανε στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία που είναι κτισμένο σε μια μαγευτική τοποθεσία με θέα το Αιγαίο πέλαγος και γίνονταν η αγρυπνία. Το πρωί ακολουθούσε η Λειτουργία.
Έρχονταν όλο το χωριό μαζί και τα καφενεία που εκείνη την εποχή ήταν πολλά και θα σας αναφέρω όσα θυμάμαι
Ήταν το καφέ παντοπωλείο του Κωνσταντίνου Παγουρτζή, που ήταν και πρόεδρος στο χωριό, του Γιάννη Καραγιώργου, του Δημήτρη Παπαπαναγιώτου και μέχρι τις ημέρες μας του Γιώργου Παπαπαναγιώτου που οι Βενετιώτες τον φώναζαν και Κουλοκυθα που το άκουγε αγόγγυστα αλλά καμιά φορά μουρμούριζε και καμιά βρισιά, του Κωνσταντάκη που και αυτός έγινε πρόεδρος αρκετές φορές.
Το κοινοτικό καφενείο που το νοίκιαζαν αρκετοί από τους κατοίκους.
Αρκετά από τα καφενεία συμμετείχαν στα υπαίθρια πανηγύρια που πωλούσαν διάφορα μικροπράγματα για παιχνίδια, τσίπουρο, κρασί, τσιγάρα, πολύ παλιά καπνό κλπ.
Οι εκκλησιαστικοί είχαν μαγειρέψει 1-2 τραγιά με ρύζι και μετά τον αγιασμό μοιράζονταν στους κατοίκους και ακολουθούσε χορός
Το απόγευμα οι κάτοικοι επέστρεφαν στο χωριό όπου γίνονταν ο μεγάλος χορός.
Ο κάθε Βενετιώτης έκανε προετοιμασία σε φαγητά και γλυκά.
Πάντοτε στο πανηγύρι κρατούσαν και άνοιγαν την νταμιτζάνα με το καλύτερο κρασί.
Τους μουσαφίρηδες πριν άρχισε το φαγητό τους κερνούσαν γλυκό και τσίπουρο και ύστερα έστρωναν το τραπέζι, το απόγευμα ύστερα από το φαγοπότι άρχιζαν οι επισκέψεις. Παρέες - παρέες οι πανηγυριώτες επισκέπτονταν τα συγγενικά και φιλικά σπίτια και λένε τα χρόνια πολλά.
Στα παλιά τα χρόνια οι γυναίκες δεν κάθονταν στα τραπέζια αλλά έστεκαν όρθιες στη μια πλευρά της πλατείας.
Τα κορίτσια της παντρειάς που έκαναν βόλτα τα έπαιρναν οι γονείς τους και τα χόρευαν για να τα επιδείξουν στους νέους υποψήφιους γαμπρούς.
Οι νέοι με τα γιορτινά τους, όπως και οι κοπέλες έριχναν πονηρές ματιές οι μεν διαλέγοντας τη νύφη, οι δε κοπέλες τον γαμπρό.
Σήμερα όμως αυτά δεν γίνονται όπως άλλοτε γιατί τα έθιμα αυτά δεν υπάρχουν
Το πανηγύρι αυτό κρατούσε τρεις ημέρες με ατράνταχτο χορό
Στο πανηγύρι του Αι - Λιά πολλές φορές γίνονταν καβγάδες, σε σημείο μάλιστα που αν κανένας ανεπιθύμητος ή επικίνδυνος υποψήφιος γαμπρός έμπαινε μπροστά κι έκοβε το χορό του νέου που χόρευε ακολουθούσε ξυλοδαρμός και καβγάς μεγάλος γιατί έπαιρναν μέρος οι φίλοι και συγγενείς κάνοντας τον νταή.
Έτσι τα γέλια και οι χαρές διαδέχονταν σπασίματα κεφαλιών και ξεσκίσματα ρούχων κλπ.
Δημοσίευση του Σταύρου Παπαθεοδώρου
