Η περιοχή γύρω από το Βένετο φαίνεται πως έχει παλιά ιστορία που εκτείνεται μέχρι και τα προχριστιανικά χρόνια, όπως τουλάχιστον δείχνουν τα σχετικά ευρήματα. Επίσης έχουν βρεθεί και ίχνη από τον ύστερο Μεσαίωνα, όπως τα απομεινάρια από ένα «Καστέλι» δείγμα πως πιθανότατα υπήρχε εδώ κατά την Φραγκοκρατία και στρατιωτικός σταθμός. Άλλωστε και αυτό το όνομα του χωριού δείχνει βυζαντινή ή βενετσιάνικη προέλευση.

Το νεότερο χωριό πρέπει να χτίστηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ίσως από κολίγους του μεγάλου μοναστηριού του Φλαμουρίου, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί σημαντικά γιατί το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής το εξουσίαζε και το εκμεταλλευόταν τούτο το μοναστήρι κάτι που γίνεται μέχρι σήμερα.

Οι κάτοικοι του παλιότερα ζούσαν είτε από την κτηνοτροφία είτε καλλιεργώντας αμπέλια, συκές και λίγες ελιές, ενώ έβγαζαν και λίγο μέλι και μετάξι.

Τα νεότερα χρόνια οι αφόρητες συνθήκες που δημιούργησε ο Εμφύλιος και αργότερα οι κατολισθήσεις που σημειώθηκαν στο χωριό έδιωξαν τους λίγους κατοίκους και το χωριό ερημώθηκε τελείως για διάστημα τουλάχιστον τριών δεκαετιών. Όμως εδώ και μερικά χρόνια οι Βενετιώτες οι περισσότεροι από τους οποίους είναι εγκατεστημένοι στην Αγία Παρασκευή του Βόλου – σε συνοικισμό με το όνομα μάλιστα «Βενετιώτικα» - επανέρχονται στο χωριό, όπου και ανακαινίζουν τις παλιές εστίες τους ή κατασκευάζουν καινούργιες γεγονός που ξαναδίνει σιγά – σιγά ζωή στο Βένετο, κυρίως τα καλοκαίρια. Διοικητικά το Βένετο από τον καιρό που εγκαταλείφθηκε αποτελεί οικισμό του Κεραμιδίου.